در قرآن آمده است، «لَّقَدْ رَضِی اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِی قُلُوبِهِمْ فَأَنزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا» سوره مبارکه الفتح، آیه 18.. «خداوند از مؤمنان ـ هنگامى كه در زير آن درخت (بيعه‌الرضوان‌ كه‌ در حديبيه‌ انجام‌ گرفت) با تو بيعت كردند ـ راضى و خشنود شد. آری این آیه دلالت دارد بر عادل بودن صحابه و صحابه هر عملی را انجام دهند کارشان بر روی اجتهاد گذاشته میشود و اگر آن عمل درست بود دو ثواب و اگر نادرست بود یک ثواب دارند! این جوابی بود که به سؤالم داد، سؤالی که پرسیده بودم در مورد عدالت صحابه رسول خدا(ص) بود که چرا صحابه را عادل میدانند یعنی هر کاری انجام دهند باز به بهشت میروند واین برایم جای سئوال داشت که اگر صحابه هر عملی انجام دهند که انجام هم داده اند به بهشت میروند آنگونه عدالت خداوند عزوجل زیر سؤال میرود.جوابش را گفت ولی وقتی به معنا دقت کردم دیدم خداوند فرموده مؤمنانی که، و شرط ایمان داشتن است که خداوند از آنها راضیست وگفتم آیا تو میتوانی بگویی کدامشان ایمان قلبی داشتند؟ معلوم است نمیتوانی چون خود حضرت صلی الله علیه وآله وسلم در روایتی دارند دوازده نفر در بین اصحاب من، منافق اند واین روایت در کتب معتبر شما اهل سنت آمده است، پس قید ایمان در اینجا ذکر شده است وخداوند از مؤمنان راضیست. پدرت به تو سفارشی میکند وتو انجام میدهی و در اینجا میگوید پسرم من از تو خشنود شدم، معلوم است این برای همان کار خیر توست نه برای همه کارهایت. اگر سفارش دیگری به تو بگوید انجام ندهی خشنود که نمیشود هیچ حتی نفرینت هم میکند! امیدوارم از مثالم، متوجه منظورم شده باشی. آری در این آیه قید همیشگی نیامده و این دلیل نمیشود که تا آخر عمرشان و هر عملشان خداوند از آنان راضی باشدو اینکه صلح حدیبیه در چه زمانی اتفاق افتاد؟ آیا بعضی از صحابه ای که بعدها مسلمان شدند، با گفته شما عادل نیستند؟ یا زنان پیامبر (ص) که در زیر درخت بیعت نکردند با گفته شما عادل نیستند؟ دیگر جوابی نداشت، نمیدانم دوباره به چه چیزی فکر میکرد، دیگر این بار به فکر توجیح بر نیامد. او رفت ولی دوباره آمدنش قطعی بود....

شرک است؟ در کدامین آیین و مذهب کمک گرفتن شرک است؟ در کجای قرآن آمده است، کمک خواستن از غیر خدا شرک است مگر آیه ای نداریم که میفرماید از خدا و وسیله کمک بخواهید وبرخی گفته اند منظور از وسیله همان نماز وروزه و عبادت است وبرخی اعمال صالح وافراد صالح را گفته اند، شما در طول عمر خویش تا به حال از کسی کمک نخواسته اید؟ از پدر، مادر، برادر، خواهر و همسایه؟ یعنی شما عمل شرک آلود انجام داده اید؟ توسل یعنی کمک خواستن واگر توسل شرک باشد پس همه مردم کافر ومشرک هستند! برای توجیحت خیلی جواب منطقی دادی ومن عاجز شدم از جواب دادن! زنده و مرده بودن چه فرقی میکند؟ اگر شرک است هم زنده اش شرک است هم مرده اش و اگر نیست پس مرده و زنده بودنش فرقی نمیکند. چون مرده نمیشنود شرک است؟ جل الخالق از این جواب دندانشکن! برای من بگو آخر نماز که سلام میدهی به چه کسی و چگونه سلام میدهی؟ السلام علیک یا ایها النبی و رحمة الله و برکاتة. آری یک و نیم میلیارد مسلمان در آخر هر نماز واجب میگویند سلام بر تو ای رسول خدا(ص) ،و جواب سلام به روایت حضرت رسول اعظم(ص) واجب است، شما مگر نمیگویید مرده نمیشنود وچون نمیشنود کمک گرفتن از او شرک است.چرا در اینجا مرده میشنود وحتی جواب سلام یک ونیم میلیارد را میدهد ولی چون بحث توسل شد مرده نمیشنود؟! ما نمیفهمیم؟! ما نادان و جاهل ولی صحابه حضرت رسول (ص) چه؟ آنها هم نادان بودند؟ چطور؟ مگر توسل ابوایوب انصاری را نشنیده ای؟ یامحمد گفتن عبدالله بن عمر را نشنیده ای؟ توسل عمر بن خطاب به قبر را نشنیده ای؟ وهزاران نمونه دیگر را؟ یکی از این نمونه ها، از داود بن أبی صالح نقل شده است، روزی مروان ديد که شخصی صورتش را بر قبر گذاشته است، پس گفت: آيا می دانی که چه کار انجام می دهی؟نزديک آمد و ديد که آن شخص أبو أيوب انصاری است.ابو أيوب گفت: بلی من آمده ام پيش رسول خدا(ص) و پيش سنگ نيامده ام.از رسول خدا(ص) شنيدم که می فرمودند:برای دين گريه نکنيد زمانی که افراد شايسته حاکم باشند،ولی زمانی گريه کنيد که ناأهلان حکومت ميکنند. مسند أحمد بن حنبل جلد 17،صفحه 42 ،حدیث شماره ی 23476..دیگر جوابی را نداشت، وفهمید اگر چیزی بگوید توهین به صحابه رسول خدا(ص) میشود واین برایش خوب نبود.. از پیشم رفت ولی با خود مرور میکرد تا نتیجه ای بیابد و این موضوع ادامه داشت....

وقتی پرسیدم، جوابش قانع کننده نبود یعنی جوابی نداشت، شایدم تا به حال این سوال را نشنیده بود. روایتی از حضرت محمد صلی الله علیه وآله وسلم آوردم که حضرت میفرمایند: در آخرالزمان امت من به هفتادو سه فرقه تقسیم میشوند که تنها یک فرقه اهل نجات هست.. مذهبش را پرسیدم گفت شافعی هستم، گفتم با سخن حضرت رسول اعظم(ص) که یک فرقه اهل نجات هست کدام مذهب را حق وراه نجات میدانی؟ اگر مذهب شافعی را راه نجات بدانی پس حنفی و حنبلی ومالکی و غیره راه گمراهیست! پس جوابت چیست؟ جوابی نداشت پس به توجیح کردن افتاد وگفت: نه ما همه یکی هستیم ومذهبمان سنی است! از او پرسیدم منظور از مذهب چیست؟ یعنی راه و روش، روش حنفی ها از مالکیها وحنفیها و حنبلی ها فرق میکند مثل ایستادن در نماز که مالکی ها دستهایشان را می اندازند و مذهبی دست بسته و روی ناف میگیرد مذهبی زیر ناف و مذهبی روی سینه! پس این یعنی مذهب شما فرق میکند اگر چه ریشه اش یکیست مثل مذاهب مختلف شیعه. واگر شما یکی هستید مذاهب گوناگون شیعه هم یکیست پس برای من این هفتادو سه فرقه را بشمار؟ من که شیعه اثنی عشری هستم میگویم مذهب حقه بین شیعه، همان شیعه امامی یا اثنی عشری است و دلیلش هم در کتب اهل سنت آمده است هم کتب شیعه وآن هم این است که به این مضمون که رسول اعظم (ص) میفرمایند بعد از من دوازده خلیفه تا روز قیامت بر مردم خلافت میکنند ودر بعضی روایات اسامی دوازده امام را هم برده اند.آری این روایت دلیل بر حق بودن شیعه دوازده امامیست شاید که هدایت شوید.. از سخنم ناراحت شد انگار دوست نداشت به این صراحت بگویم شیعه بر حق است، ولی این حقیقتی بود که باید میگفتم هر چند بعضی حقایق تلخ اند. از همدیگر خدا حافظی کردیم و من یاعلی گفتم و او برگشت یا الله گفت! از چشمانش فهمیدم باز میگردد البته دست پر، منم همچنان منتظر بودم....

سوالش را پرسید، منم نگاهی کردم دیدم لبخندی زد، احساس کردم در خیال خودش میپندارد دیگر این سؤال را نمیتوانم جواب دهم ولی یادم آمد چند وقت پیش آیت الله حسینی قزوینی جواب این سؤال را داده بودند.. پرسید، چطور ممکن است کسی در کنار پیامبر (ص) باشد ومعجزات فراوان ببیند ودر آخر کافر از دنیا برود؟ شماکه میگویید بعضی از یاران پیامبر (ص) کافر از دنیا رفتند، با این حرفتان به پیامبر(ص) توهین میکنید که نتوانست آنها را هدایت کند! چند ثانیه ای گذشت وگفتم پیامبر در سه چهار سال اول نبوتش چند نفر را هدایت کرد؟ معلوم است عده کمی را، یعنی نعوذبالله، پیامبر(ص) در وظیفه خودش کوتاهی کرد؟ پس چرا کافران با دیدن آن همه معجزه که برترینش قرآن مجید بود ایمان نیاوردند وکافر از دنیا رفتند؟ وقتی قوم حضرت موسی (ع) که همان بنی اسرائیل بودند، از سپاه فرعون گریزان بودند، به رود نیل رسیدند همه ناامید بودند ومیگفتند همه ما کشته میشویم که به حضرت موسی(ع) وحی شد عصایت را به نیل بزن، وقتی این کار را انجام داد راه عبور از عرض رود باز شد وقوم بنی اسرائيل از نیل عبور کردند وسپاه فرعون در پی قوم آمد و وقتی در میان رود بودند، نیل به حالت اول برگشت وهمه سپاه غرق شدند وچند معجزه دیگر از جمله جاری شدن چشمه از میان سنگ را دیدند ولی در آخر که موسی(ع) به کوه رفت امتش، گوساله پرست شدند.. به نظرت حضرت موسی (ع) قومش را خوب تربیت نکرده بودند؟ آیا اشکال از پیامبر است یا امتش؟ مثل اینکه فهمیده بود جوابم عقلانیست، چون دیگر لبخندش را ندیدم.. به او گفتم تو را در گور من نخواهند گذاشت ولی وظیفه من است که برادرانه راهی که درست است را به تو نشان دهم شاید راه راستی که من میروم در رفتنم سهل انگاری کنم ولی دوست دارم تو هم قدم بگذاری و سریع تر از من بپیمایی مسیر سخت و طولانی را.. به امید دیدنت در این مسیر سخت والبته شیرین.. یاعلی مدد..