چرا از کتب اهل سنت استدلال میکنیم؟

بسم الله-۱۷۱عزیزان اهل سنت همیشه به شیعیان چنین اشکال میگیرند که شما چرا به قسمتی از کتب ما رجوع میکنید و بقیه کتب را قبول نمیکنید و اگر شما متنی را قبول میکنید باید قسمت های دیگر را نیز قبول کنید و اما جواب من به این عزیزان: من سوالی از شما میپرسم آیا قاضی که در مقام قضاوت نشسته و متهمی که در برابر قاضی است به همه حرفهای متهم گوش میکند یا اینکه تناقضات بین کلام متهم را گوش کرده و نظر میدهد؟ اگر قاضی طبق گفته شما تمام حرف های متهم را قبول کند دیگر چگونه حکم کند که معلوم نیست دروغ میگوید یا راست، و بدون شک تناقضات متهم را پیدا میکند و حکم کلی را میدهد و این منطقی است مثلا متهم در توضیحات کار خودش در بین حرفهایش اشاره به این که در محل دزدی حضور داشته ولی منکر این است که دزدی کرده باشد ولی قاضی مدارکی دارد که میبیند مثلا ویدیوای که نشان میدهد متهم از انجا دزدی کرده و حکم صادر میکند و متهم را به جرم دزدی به زندان می اندازد حال اگر قاضی به تمام حرفهای متهم گوش کند این منطقی است؟ در این صورت همه دزد ها میگویند مادزدی نکرده ایم وحکمی بر آنها صادر نمی شود یا اینکه تناقضات در حرفهای متهم را دربیاورد و حکم کند از این مثال میخواستم به این نتیجه برسم اگر شیعیان از کتب اهل سنت مطالبی که بر حقانیت امیرالمومنین علیه السلام است یامطالبی را بر حقانیت شیعه اثبات می کند را بیان میکنند و سخن های بیهوده ای که در ضد امیرالمومنین بیان شده را بیان نمیکنند همین دلیل است چون در بین حرفهای شما تناقضاتی هست که ما به لطف خداوند برای اثبات مذهب حقه تشیع بیرون اورده و برای شما بیان میکنیم.. والبته شما برای بحث و مناظره با یک فرد مسیحی چگونه دلیل می آورید؟ آیا از قرآن دلیل و استدلال می آورید یا اینکه از خود کتب مسیحیت و علمای بزرگ مسیح، مطالبی را بر رد دین و مذهب مسیحیت بیان میکنید؟ و آن اهل سنتی که می گوید اگر فلان مطلب را قبول دارید در کتب ما مطلب را ضد آن گفته ایم، پس آن را هم قبول نکنید! من برای پاسخ همان مثال دزد و قاضی را بیان میکنم و در ادامه می گویم این دیگر تقصیر خود شماست که کتب معتبر و صحیحتان پر از تناقض است، ولی در بیشتر جاها هم بدون تناقض است و آن هم اعلام کردن خلیفه بودن حضرت علی علیه السلام بعد از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است، که به علی (ع) فرمودند: وأنت خلیفتی فی کل مؤمن من بعدی. تو پس از من، جانشین من در میان همه مومنان هستی. کتاب السنه إبن أبی عاصم صفحه پانصدو پنجاه ویک. آیا شما مؤمن هستید یا نه؟ آیا شما اهل سنت هستید یا نه؟ این هم حجت است و حجت برایتان تمام شده است و اگر فردا روزی رخت از این دنیا بستید به خداوند احد و واحد نگویید ما نمیدانستیم! آری الآن حجت را بر شما تمام کردم. والله بالله تالله حضرت علی علیه السلام جانشین بر حق رسول خدا(ص) بودند. به اسم جلاله خداوند قسم خوردم واگر من دروغ بگویم خداوند بر من بلا نازل کند و اگر آن کسی که خواند و قبول نکرد خداوند بر او بلا نازل کند.. والسلام علیکم

..

نظرات شما عزیزان:

اسلام تکس2

ساعت0:56---10 اسفند 1393

[وب سایت] - [ایمیل]

بارها می بینیم که مدعیان تشیع، شبهه افکنی می کنند که چرا پیامبر صلی الله علیه وسلم برای خویش جانشین تعیین نکرد ولی از آن طرف ابوبکر برای خویش عمر را به عنوان جانشین تعیین نمود؟؟!! و اما پاسخ به این شبهه: باید گفت این شبهه و استدلال، بسیار سست و مضحک است و در واقع تناقضی آشکار است، چون از نظر شیعه این پیامبرصلی الله علیه وسلم نبوده که حضرت علی را به عنوان جانشین انتخاب کرده است، بلکه این امر از نظر علمای شیعه دستوری الهی بوده است، پس شیعه در واقع دارد می گوید که چرا ابوبکر جانشین گذاشت ولی خداوند نگذاشت؟؟!!! خوب آیا این سخن منطقی است؟؟
عمل ابوبکر چه ربطی به دستورات الهی دارد؟؟ خداوند هر دستوری را صلاح بداند و اراده کند می فرستد و این چه ربطی به اعمال دیگران دارد؟؟!! اعمال دیگران که برای خداوند حجت محسوب نمی شوند و ما که نمی توانیم برای خداوند تعیین تکلیف کنیم. ولی علمای شیعه ظاهرا برای خدا نیز تعیین تکلیف می کنند!! در ضمن حضرت ابوبکر تنها حضرت عمر را به عنوان نامزد معرفی نموده است نه اینکه ایشان را به زور و یا با کودتایی بر مسند قدرت بنشاند و حتی در این امر با اصحاب دیگر نیز مشورت کرده است و سپس اصحاب با حضرت عمر بیعت نمودند و انتخاب خلیفه بدون بیعت و شورا ممکن نیست و این برای حضرت عمر نیز صادق بوده است.
در مورد مشورت حضرت ابوبکر با صحابه به برخی از روایات اشاره می کنیم: ابن سعد و طبری و غیره با اسانید متعددی روایت کرده‌اند که ابوبکر وقتی به بستر بیماری افتاد عبدالرحمان بن عوف را فرا خواند و به او گفت: در مورد عمر بن خطاب به من بگو. عبدالرحمان گفت: تو مرا از چیزی می‌پرسی که خودت آن را بهتر می‌دانی. ابوبکر گفت: گرچه بهتر می‌دانم. عبدالرحمان گفت: سوگند به خدا او بهترین کسی است که مورد نظر شماست. سپس عثمان بن عفان را فرا خواند و گفت: در مورد عمر به من بگو. عثمان گفت: تو از همه ما به او آگاه‌تر هستی. گفت: با اینکه از شما به او آگاهترم (می‌خواهم نظر شما را بدانم).عثمان گفت: آنچه من در مورد او می‌دانم این است که درون او بهتر از ظاهر اوست، و در میان ما هیچ کسی مانند او وجود ندارد. ابوبکر گفت: خداوند بر تو رحم نماید، سوگند به خدا اگر او را ترک می‌کردم از تو فراتر نمی‌رفتم. و با سعید بن زید اباالاعور و اسید بن حضیر و دیگر مهاجرین و انصار مشورت کرد. اسید گفت: او بعد از تو بهترین است، برای آنچه سبب رضامندی (خدا) می‌شود راضی می‌گردد، و بر آنچه سبب ناخشنودی (خدا) می‌شود ناخشنود می‌گردد، آنچه پنهان می‌نماید بهتر از آن چیزی است که اظهار می‌نماید، و هیچ‌کسی در به دست گرفتن این امر از او قوی‌تر نیست.
به علمای شیعه باید گفت که حضرت علی علیه السلام نیز جانشینی تعیین نکردند و چرا حضرت علی اینگونه عمل نمودند؟ شبهه افکنان شیعه فکر می کنند که می توانند با چنین شبهات بی پایه و اساسی در عقاید محکم و پاک اهل سنت خلل و خدشه وارد کنند در صورتیکه تنها خود را نزد عاقلان رسوا می نمایند. ایشان بدون درک واقعیات تنها به شبهه پراکنی می پردازند و دست به قیاسهای مسخره ای می زنند و مثلا شخص نبی را با غیر نبی مقایسه می کنند. یعنی شخصی را که مقید به وحی الهی است با شخصی که فاقد این امر است مقایسه می کنند.
آری حضرت محمد صلی الله علیه وسلم هیچگاه بدون اذن الهی، آن هم در امری به این مهمی کاری را نمی کرده و دستوری را صادر نمی کرده است، چون عواقب این دستور به پای اسلام و خدا گذاشته می شده است.